اثر باکتری های محرک رشد گیاه بر خصوصیات اکوفیزیولوژیک دو رقم گندم تحت شرایط دیم

به منظور ارزیابی تاثیر باکتری‌های محرک رشد گیاه برخصوصیات اکوفیزیولوژیک دو رقم گندم تحت شرایط دیم آزمایشی به صورت فاکتوریل با سه تکرار در شهرستان گرمی مغان به اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایش شامل دو رقم گندم (آتیلا و زاگرس) و شش سطح باکتری محرک رشد (سودوموناس پوتیدا سویه R168، سودوموناس پوتیدا سویه R159، سودوموناس پوتیدا سویه R112، آزوسپریلوم لیپوفروم سویه 21 و ازتوباکتر کروکوکوم سویه 5 و یک تیمار شاهد بدون تلقیح با باکتری ) بودند. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار کلروفیل و قند برگ در رقم زاگرس به تریب از باکتری سودوموناس سویه R159 و ازتوباکتر به دست آمد اما در رقم آتیلا باکتری سودوموناس سویه R112 بیشترین مقدار کلروفیل و قند برگ را نشان داد. بیشترین پایداری غشاء نیز از باکتری سودوموناس سویه R112 و بیشترین مقدار پروتئین کربونیله از تیمار شاهد به دست آمد. باکتری سودوموناس سویه R112 در رقم زاگرس نسبت به سایر باکتری‌ها با تولید دانه ۳۱۳۰ کیلوگرم در هکتار از برتری برخوردار بود و بیشترین وزن هزار دانه را نیز نشان داد ولی در رقم آتیلا اگرچه تیمارهای باکتریایی نسبت به تیمار عدم تلقیح عملکرد دانه بیشتری داشتند اما بین باکتری آزوسپریلوم با سویه های R112 و R159 اختلاف معنی‌دار وجود نداشت. در مجموع رقم زاگرس نسبت به رقم آتیلا واکنش بهتری به تلقیح باکتریایی نشان داد و برای منطقه دیم گرمی کشت رقم زاگرس همراه با تلقیح با باکتری سودوموناس سویه R112 برای حصول حداکثر عملکرد دانه قابل توصیه است.